Giromania

Vandaag, zaterdag 8 mei, de start van de Giro d’Italia vanuit Amsterdam.
Voorafgaand aan de proloog werd er een toertocht georganiseerd gesponsord door Boretti, de ClassicoBoretti.
Een toertocht over 50, 75 of 125 km. Wij hadden ons ingeschreven voor de 125 km en kregen wel waar voor ons geld.
We startte vanuit het Velodrome in Amsterdam – Sloten en gingen via Halfweg naar Spaarnwoude, om hier tegen de skihelling aan te rijden.
Draaiend en kerend kwamen we uiteindelijk via Spaarndam in Bloemendaal waar we de 2e en laatste klim van vandaag voor onze wielen kregen. Het kopje van Bloemendaal. Ed, vriend van zwager Erik had al een goede positie gekozen om deze “col” te bedwingen, maar verschakelde zich en moest met zwarte vingers achter ons aan. Over de natte klinkertjes scheurde we omhoog, om daar hard in de remmen te knijpen want hier boven was de 1e verzorgingspost gesitueerd.
Hier kregen we vleugels van Red Bull, een banaan en een krentenbol en gingen op weg voor het 2e gedeelte van deze mooie tocht.

Het aantal bochten werd nu gelukkig iets minder, en ook de weg begon op te drogen, al zagen wij er niet meer uit. Al dat gespetter. Toch maar standaard iedereen spatborden laten monteren als het geregend heeft. Via de boulevard van Zandvoort reden we richting Bollenstreek, om bij de Keukenhof bijna niet oplettende toeristen in de wielen te krijgen.   
Inmiddels kregen we al trek in koffie en had Nancy hoge nood, maar een geschikte plek konden we niet vinden. Wachtend op de 2e verzorgingspost werden de laatste kilometers erg lang. Langs de Kaag reden we om het Braassemermeer heen, en via Bilderdam en de Langeraarse plassen kwamen we eindelijk bij de 2e verzorgingspost. Geen koffie maar gelukkig wel een toilet. Ook bij een aantal heren stond het water tot de lippen en kon er dankbaar gebruik gemaakt worden van de Dixies.

Nu kon er ook weer gedronken worden en met een verse banaan achter de kiezen reden we weer verder. Inmiddels stond er al 110 km op de teller, dus nog maar 15 te gaan tot de finish.
Via de Kwakel, en langs de Westeinderplassen kwamen we in Aalsmeer. Om de tv studio’s van Joop heen, en vervolgens langs de ringvaart naar Schiphol.
Daar werd ons geduld beproefd door een ouderwets STOPlicht. Volgens mij kregen de fietsers pas na 5 minuten groen. En stiekem door rood was ook geen optie wilde je het nog na kunnen vertellen. De groep was dus erg groot geworden en reed in volle vaart langs de gebouwen van Transavia naar de Nieuwe Meer. Nu nog een klein stukje voor we weer bij het Velodrome in Sloten waren. Daar stond meneer Boretti ons al op te wachten.
Hij verontschuldigde zich voor het feit dat de tocht 10 km langer geworden was, maar had al wel een lekker bord macaroni voor ons klaar staan. Alleen het glas wijn ontbrak. Nou dat smaakte wel na zo’n fijne fietstocht.
Na ons omgekleed te hebben liepen we naar de pendelbussen welke ons naar de finish van de proloog van de Giro d’ Italia zou brengen. Goed geregeld meneer Boretti, en dat alles voor 15,- euro’s incl. een mooi roze wielershirt..

In het Olympisch stadion hing een heel groot scherm en kon je de proloog goed volgen, maar langs de route kijken is natuurlijk veel leuker. We waren niet de enige, en alle renners kregen applaus, of werden met luid gejuich aangemoedigd. Zo zagen we oa. Pieter Weening langs komen. En ook de latere winnaar Bradley Wiggins.
Oei, oei wat ging dat hard, al hadden sommige mannen wat moeite met de natte bochten. Ik zag zelfs een Lotto man die zijn voet uit de pendalen klikte op de hoek Stadionweg – Apollolaan. Terwijl andere lieten zien dat je ook snel door die gladde bocht kon. Maar ja, sturen is ook een vak.

Meer foto's, klik hier