vallen in Frankrijk

Zaterdag 9 juni.
Na 10 uur sturen arriveren we op zaterdag 9 juni rond 3 uur op het dorpsplein van Châtillon sur Cluses, nabij Morzine in de Franse Alpen voor een weekje klimmen in de bergen. De reis was lang en het enige vermeldenswaardige waren de pasfoto’s die René onderweg heeft laten maken bij die dure Franse snelweg fotograaf. Nu maar hopen dat ze gelukt zijn.

Na wat consternatie op het dorpsplein, omdat men dacht dat Marcel de eregast was van een bruiloft ceremonie, werden we naar ons chalet gebracht. Na de Grand Tour door de eigenaar ons domein voor de komende week. Dus eerst “verHollanden” met oranje vlaggetjes uit langs het balkon en door de ramen. Daarna testen of de tv het doet voor de wedstrijd Ned-Den. Nee, dus via internet moet gekeken worden. Door kortsluiting in het stopcontact zitten we plotseling in het donker. De multimeter van Kees brengt uiteindelijk uitkomst, weer licht en beeld maar veel missen we niet van de voetbal. Snel vergeten dus maar.

Zondag 10 juni
Vandaag de eerste fietsdag. In Morzine start de Dauphiné Libéré en wij willen wel even bij de start kijken. Via de route des Gets willen we de renners tegemoet fietsen. Echter de Gendarmerie heeft de weg afgesloten en laat ons niet de beklimming op draaien. Hmm, tegenvaller. De plannen worden bijgesteld, we rijden om via Samoëns en beklimmen daar de Joux Plane om dan af te dalen naar Morzine om als nog de start te kunnen zien.

Dit plan blijkt onderweg iets hoog gegrepen, want het stijgingspercentage van + 10% doet de gemiddelde snelheid geen goed. Al vrij snel wordt vanuit de groep geopperd dat ik maar alleen door moet fietsen, niet wachten op de top op de rest maar gelijk dalen naar Morzine om de start va de wedstrijd nog te kunnen zien. Door rijden want om kwart voor twaalf zou het startschot klinken.

Hoewel mijn nieuwe karretje super klimt, red ik het niet om op tijd bij de start te zijn. Even voor twaalven ben ik pas boven. Bij Les Gets nog even staan kijken bij de mountainbikers die hier uit de lift kwamen en via de blauwe, rode, of zwarte track zich naar beneden stortte. “Wil ik ook, met een downhiller, full-face helm en een body-protector de berg af. Kijken of hier nog een gaatje voor is deze week.”

Op mijn gemak daal ik de Joux Plane af. Steil en lastig, dus rustig aan. Beneden in Morzine zie ik niets meer van de Dauphiné Libéré, en besluit om te keren en de Joux Plane vanuit Morzine te beklimmen om zo mijn fietsmaatjes tegemoet te rijden. Halverwege ontmoeten we elkaar weer en ik draai om en begin aan de afdaling, voor de tweede keer.

Ik dacht dus te weten hoe de bochten liepen. Er diende zich een bocht naar rechts aan, een mooie ronde bocht met hoog gras in het midden. Ik laat de fiets iets lopen en stuur in, netjes op mijn helft. Plotseling komt eruit tegengestelde richting een auto, gewoon om haar eigen kant, maar ik vond dat ik iets te snel ging door de krappe bocht en knijp in mijn achterrem. Of het nu door de combinatie nieuwe remmen, nieuwe velgen kwam of dat ik door het reflex iets te hard kneep, ik voel het achterwiel blokkeren en wegschieten. Shit ik val denk ik en ….

Lees verder op: http://petersbike.jeutje.nl
Waarschuwing. Als deel van de verwerking van het ongeluk is het verslag erg gedetailleerd en uitgebreid geworden. Neem je tijd als je alles wil lezen.