Like a sportscar.

Altijd al willen weten hoe het voelt om als “raceauto” over het circuit van Zandvoort te scheuren?

Gisteren hadden we die kans. Weliswaar niet in een raceauto maar op een racefiets. Maar het idee is bijna hetzelfde.
Met piepende banden weg bij de startstreep, driftent door de bochten, volle bak op het rechte eind, slalommend door de Chicane en met een eindsprint over de finish. Geweldig.

Toerclub Le Champion organiseerde gisteren voor de 2e maal de Omloop van Zandvoort waarbij de wielrenners begonnen met een “tijdrit” rondje over het circuit, om daarna 40, 80 of 120 km door de omgeving van Zandvoort te toeren. ’s Middags waren de hardlopers aan de beurt. Ook zij eerst een rondje met hun gympies over het met rubber besmeurde asfalt waarna de straten van Zandvoort aan de beurt waren.

IJsclub Uitgeest had dit jaar ook een aantal leden heen gestuurd om deel te nemen aan 1 van beide evenementen.

7 man van de fietsgroep vertrok klokslag negen uur vanuit de pit boxen het circuit op. Om het race gevoel nog meer te stimuleren stonden in alle bochten (klassieke) raceauto’s geparkeerd. Nog net geen mannen met vlaggen, om je te waarschuwen voor snelle achterop-komers of voor olie op de baan, maar het gevoel was super. En wie denkt dat het circuit vlak is komt bedrogen uit. De bochten liggen sowieso in een kuip of kom maar ook bepaalde rechte stukken lopen flauw op. Leuk om hier eens te mogen fietsen.

Na ons race avontuur begonnen we aan de toertocht. De tocht bracht ons van Zandvoort via het fietspad door de duinen naar Noordwijk. Hier even oppassen voor voorbij stormende mountainbikers. Er was een MTB wedstrijd aan de gang en de jongens met de dikke banden moesten een stukje fietspad nemen om verderop het mulle zand weer in te duiken.

Wij gaven de wedstrijdrijders alle ruimte, om vervolgens langs de bloeiende bollenvelden naar Leiden te fietsen. Helaas was in Leiden de bordjes-plaatser de weg kwijt, en had deze op een zodanig plaats opgehangen dat wij tot 2x fout reden. Gelukkig konden we in het clubhuis van toerclub Swift ons verhaal kwijt aan de medewerkers van Le Champion en ondertussen de verbruikte koolhydraten en vocht bijvullen.

De eerste 40 km stonden nu op de teller en we reden richting Alphen. Verder langs de Wijde Aa en Braassemermeer terug naar de Bollenstreek. Stempelen in Lisserbroek maar wij stopte pas voor koffie in Hillegom. Even bijkomen op een terras in de zon van een heerlijke koffie.

Hierna volgde de laatste 35 km. Van Hillegom, langs de Zilk naar Vogelenzang. Door Bennebroek naar Cruquius. Langs de ringvaart naar Vijfhuizen. We bleken ook de bordjes “rondje Haarlem” te volgen. Een hele mooie fietsroute om Haarlem heen, maar minder geschikt om met een kleine 2000 wielrenners op de eerste mooie Lente zondag te berijden. Dit kan je beter doen als het minder druk is op de smalle fietspaden. Het was hier dus goed oppassen voor de overige gebruikers van het fietspad.

Op het bumpige fietspad van Spaarndam naar Santpoort reed Kees lek. "Daar gaat ons gemiddelde" Twitterde Marcel de wereld in. Maar genietend in het zonnetje keken we toe hoe Kees met hulp van Benno de lekke band verving voor een exemplaar zonder gaten. Nadat het rubber op druk was konden we de laatste 10 kilometers afraffelen. Snel door Bloemendaal en Overveen over het laatste stukje duinpad terug naar Zandvoort.

Midden in het centrum was de finish van onze omloop. Hier werden wij gehuldigd, terwijl verderop de hardlopers aan hun Omloop van Zandvoort bezig waren. Wij ruilde onze volle stempelkaart in voor een zwaar verzilverde medaille. Mooi voor in de prijzenkast of aan de schoorsteenmantel. Kijk daar doen we het allemaal voor.

De resultaten volgens Stava: klik